Een kanotocht…

Een beeld is een soort plaatje of korte film die de Here Jezus door de Heilige Geest laat zien. Vaak is dat een bemoediging, vertroosting maar kan ook een vermaning zijn. Hieronder een stukje uit het beeld dat de voorganger zag. Hij zei: “Ik kreeg een beeld voor jullie. Ik zag jullie samen in een kano zitten. Jezus was aan boord, Hij was de Stuurman. Allebei hadden jullie een peddel in handen. Samen waren jullie afgestemd op elkaar en zo gingen jullie vooruit. Als de één aan de verkeerde kant peddelde gingen jullie niet vooruit. Alleen door afgestemd te zijn op elkaar gingen jullie vooruit.” Dat was ongeveer de strekking van ‘het beeld’.
Het was en is voor ons een aanmoediging om steeds met elkaar in gesprek te blijven en ons af te stemmen op elkaar. Het is ook belangrijk om je samen af te stemmen op de Here Jezus.
Jaren later, tijdens een heerlijk weekend samen reden we langs een kanoverhuurbedrijf.
We wilden de omgeving van Purmerend verkennen en toen zagen we dat er kano’s te huur waren. Het leek ons een goed plan om dat eens te doen.
We huurden dus een kano, en kregen peddels en een routekaart mee.

Allereerst is het al een hele kunst om in de kano te stappen en dróóg te blijven. Onze spullen konden we veilig opbergen in een waterdichte ton. Toen we na veel gewiebel en geklots dan eindelijk op weg konden, ontdekten we dat het belangrijk was op welke manier je de peddels door het water bewoog.
Ook de kracht waarmee je peddelt is belangrijk. Als de één meer kracht zet dan de ander, gaat de kano “de bocht om”. Even belangrijk is de kant waar je peddelt. Als je allebei aan één andere kant peddelt blijft hij rechtuit varen, maar peddel je samen aan één kant dan maak je een bocht. Onderweg kwamen we allerlei obstakels tegen: lage bruggetjes, muurtjes, smalle slootjes waar je een bocht moet maken, en een zware tocht door een super lange sloot vol waterlelies waar bijna geen doorkomen aan was!
We moesten over een diep meertje en zelfs de kano overtillen bij de ‘overtoom’.
Ik kende de ‘overtoom’ alleen van het kinderliedje, … varen we naar de overtoom …
Gelukkig ging het allemaal goed en hebben we er ontzettend van genoten. Uiteraard hebben we deze ervaring in het kader van ons huwelijk gebracht, met in ons achterhoofd het ‘beeld’ van de kano. Daar vertelden we over in een zelfgemaakt boekje op ons 25 jarig huwelijksfeest.

Onze huwelijksboot is dus eigenlijk een ‘huwelijkskano’!
Enthousiast geworden door de vaartocht in de kano kochten we op een beurs een opblaasbare kano. Na één of hooguit twee vaartochtjes hebben we het ding cadeau gedaan aan een bruidspaar dat een kano op het verlanglijstje had staan.
Voor ons werkte de opblaaskano minder goed. Ik heb nogal korte armen. Omdat de opblaaskano brede luchtbanden heeft moet je daar goed omheen kunnen met je armen. Dat was één probleem. Een ander probleem was de kwetsbaarheid van de opblaaskano. We hebben het in de Biesbosch uitgeprobeerd, maar doordat er daar veel takken en boomstronken in het water drijven is dat geen succes. Wij vonden het niet zo aanlokkelijk om halverwege ergens letterlijk te stranden doordat de kano lek geprikt zou zijn. Vandaar dat we nu maar een klein bootje gebruiken. Het dopje.
Wie weet huren we nog een keer een kano in de Biesbosch…
Voor de liefhebbers heb ik hieronder nog wat kanobegrippen op een rij gezet.

‘Kano begrippen’…

Door deze tocht leerden we een aantal ‘kano begrippen’ of eigenlijk:
begrippen voor de ‘Huwelijkskano’

• steeds afstemmen op elkaar

• blijven communiceren

• doorzetten al is het soms een pittige klus

• samen de obstakels overwinnen

• steek nooit je ‘handen buitenboord’ als je door een smalle opening moet. Voor je het weet liggen je handen open en moet je de kanotocht staken. Ik bedoel daarmee: blijf vooral in de ‘huwelijkskano’. Ga niet op zoek naar andere manieren van ‘varen’. Dat werkt niet. Er is maar één manier om je ‘huwelijkskano’ varend te houden. Dat is door er in te blijven zitten en te peddelen en je steeds opnieuw af te stemmen op God en op elkaar.

• rust af en toe samen uit, neem tijd voor elkaar

• eet en drink op tijd iets zodat je de tocht uit kunt varen. Een mooie gedachte daarbij is dat je samen de dag met gebed begint en samen de dag met gebed eindigt. Hardop biddend. Maar ook dat je samen in de Bijbel leest. Als je vastgelopen bent, breng je dat met elkaar in gebed bij de Here Jezus. Zelfs als je boos bent op elkaar. Vertel het maar aan Hem, Hij wil graag betrokken zijn in je huwelijk. Ondertussen hoort de ander wat jou dwars zit. Samen kun je dan weer verder praten en klaart de lucht op door elkaar te vergeven en opnieuw te beginnen.

• door blijven varen als het water ‘erg diep’ is. Doe zo nodig je ‘reddingsvest’ om. De Here jezus is onze Redder. Hij wil niets liever dan in onze ‘huwelijkskano‘ aanwezig zijn. Hij is betrokken met ons, Hij houdt van ons. Hij helpt ons als we in nood zijn.

• steeds goed luisteren wat de Hemelse Stuurman zegt

• zorgen dat je de routekaart bij de hand hebt. Onze routekaart is de Bijbel

• volg de aanwijzingen op van ervaren ‘kanovaarders’. Die hebben soms belangrijke en bruikbare tips om je ‘huwelijkskano’ varend te houden.